Huppelende ruimtesondes toekomst Mars-onderzoek

Machines met een aandrijving of nucleair afval zouden in de toekomst gassen uit de atmosfeer van Mars kunnen verzamelen, waardoor toekomstige robotmissies grotere afstanden zouden kunnen afleggen. Dat is de conclusie van research van de Britse Royal Society. In het ontwerp zouden de ruimtesondes koolstofdioxide samendrukken en vloeibaar maken. Die vloeistof zou vervolgens verhit worden, zoals dat in een traditionele raket gebeurt. Daardoor zou de vloeistof zich met enorme kracht tot een gas ontwikkeling, waardoor de ruimtesondes tot grote afstanden zouden kunnen worden voortgestuwd. Die aanpak is volgens de onderzoekers een betere strategie om meer van de planeet Mars te kunnen ontdekken.

"Marssondes zoals Spirit en Opportunity hebben weliswaar meer gegevens verzameld dan oorspronkelijk werd verwacht, maar toch waren ze met hun zonnekracht en wielen beperkt tot een relatief beperkte oppervlakte," merkt BBC News op. "Opportunity, die al bijna zeven jaar op Mars actief is, heeft op al die tijd vijfentwintig kilometer afgelegd. Onderzoekers proberen dan ook uit te zoeken op welke manier toekomstige missies een grotere actieradius zouden kunnen krijgen. Daarbij werden al verschillende toepassingen in overweging genomen, maar volgens onderzoeksleider Hugo Williams van de University of Leicester bestaat de beste oplossing erin om een ruimtesonde zelf zijn brandstof te laten verzamelen."

Daarbij denkt Williams aan het gebruik van nucleaire batterijen, zoals dat ook sinds het begin van de jaren zeventig met de Pioneer-ruimtesondes wordt toepast voor langdurige ruimtemissies. "Volgens Hugo Williams hebben deze nucleaire batterijen het voordeel van een lange levensduur en men is bovendien ook niet afhankelijk van zonnekracht, wat door het relatief gebrek aan zonlicht op Mars een belangrijk probleem is," aldus nog BBC News. Aangezien de sondes in het systeem van Williams hun brandstof uit de atmosfeer van Mars zouden halen, zouden er ook geen voorraden moeten meegenomen worden vanop aarde. Volgens Williams zou het ongeveer één week duren vooraleer er voldoende gassen zijn opgeslagen om een sprong van één kilometer te maken.