Wandeling belangrijke stimulans voor hersenen

Een wandeling van een tiental kilometer per week heeft niet alleen een positieve impact op het hart, maar ook op de hersenen. Dat is de conclusie van een onderzoek van de University of Pittsburgh. De onderzoekers stellen dat de wandelactiviteit vermijdt dat de hersenen inkrimpen en op die manier mogelijk op latere leeftijd ook dementie kan helpen tegengaan. Het onderzoek bouwt verder op eerdere studies, die uitwezen dat zelfs een matige lichaamsbeweging de banden tussen belangrijke hersengedeelten kunnen versterken, waardoor onder meer een verlies aan cognitieve capaciteiten op latere leeftijd kon worden tegengegaan.

Onderzoeksleider Krik Erickson volgde een groep proefpersonen van gemiddeld achtenzeventig jaar gedurende een periode dertien jaar. De respondenten die tussen zes en negen mijl per week wandelden, bleken na negen jaar meer grijze massa in hun hersenen te hebben dan collega's die minder actief waren. Nog vier jaar later bleken 40 procent van de proefpersonen symptomen van dementie te vertonen. De onderzoekers merken echter op dat bij de actieve wandelaars het risico op dementie gehalveerd bleek te zijn. Het onderzoek toont volgens Erickson duidelijk aan dat er een verband bestaat tussen wandelactiviteit op een vroegere leeftijd en het hersenvolume op latere ouderdom.

"Het is mogelijk dat lichamelijke activiteit de problemen bij risicopatiënten alleen maar uitstellen," geeft Erickson toe. "Maar zelfs dan kan er nog altijd van een belangrijke vooruitgang gewag gemaakt worden. Dat zou bovendien een belangrijke besparing kunnen opleveren voor de gezondheidskosten. Bovendien kan het uitstellen van de ziekte ook de emotionele last en problemen verzachten, zowel voor de patiënten zelf als voor hun omgeving." Erickson voegde er aan toe dat er in de toekomst ook zal bekeken worden of beweging ook een effect heeft op patiënten die al aan dementie lijden. Het onderzoek opent volgens hem een belangrijk terrein voor verdere research.