Natuurparken zorgen niet voor grote armoede omwonenden

In tegenstelling tot wat vaak wordt opgeworpen, blijken natuurparken geen enkele rol te spelen in de armoede van de bevolking die aan de grenzen van de reservaten leeft. Dat is de conclusie van een studie van onderzoekers aan de University of Wisconsin over de omwonenden van Kibale National Park in Oeganda. Uit het onderzoek zou gebleken zijn dat het natuurpark geen verklaring kan zijn voor de grotere armoede onder de omwonenden. Er wordt wel toegegeven dat elk natuurpark andere karakteristieken heeft en er dus moet onderzocht worden of de resultaten ook elders gelden.

"Rond natuurparken wonen grote groepen arme mensen," stipt onderzoeksleider Lisa Naughton, professor geografie aan de University of Wisconsin, aan. "Velen nemen aan dat de natuurparken een belangrijke rol spelen in die blijvende armoede. Dat is een belangrijk probleem, want velen beweren dat het onmogelijk is om de biodiversiteit te beschermen indien daardoor verdere problemen worden gecreëerd voor bevolkingsgroepen die al in zware armoede leven."

Uit het onderzoek is volgens Naughton gebleken dat de bevolking rond het Kibale National Park er de voorbije tien jaar economisch op is vooruit gegaan. "De plaatselijke bevolking is relatief optimistisch en sommige omwonenden zeggen nooit verwacht te hebben dat het leven ooit zo goed zou kunnen zijn", aldus Naughton. Wel wordt opgemerkt dat 10 procent van de gezinnen uit het origineel onderzoek hun land verkochten of hebben verloren en zijn verhuisd, wat volgens de onderzoekers wellicht wijst op zware armoede.

"In Oeganda behoort grond tot de meest productieve activa," verduidelijkt mede-onderzoeker Jennifer Alix-Garcia, professor landbouw en toegepaste economie aan de University of Wisconsin. "In het algemeen is de bevolking aan de rand van de parken echter minder arm dan gemeenschappen die op een grotere afstand wonen. De mensen die aan de rand van de parken wonen hebben minder verloren dan gemeenschappen die verderaf wonen. De grotere armoede is te wijten aan de grondschaarste en de privatisering van bosgebieden."