Afrikaanse landen halen te weinig uit uraniummijnen

Afrikaanse landen houden weinig inkomsten over aan de uraniumwinning door multinationale ondernemingen op hun grondgebied. Bovendien zijn die inkomsten ook heel onzeker en kunnen er tussen de diverse landen grote verschillen in de omvang van die inkomsten opgetekend worden. Dat blijkt uit een onderzoek van de Nederlandse Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (Somo). De belangrijkste oorzaak ligt in de financiële regelingen die de landen met uraniumproducenten hebben gesloten over hun aandeel in de opbrengsten en winst.

Deze overeenkomsten zijn volgens het rapport vaak het resultaat van gesloten en ontransparante onderhandelingen. "Momenteel wordt eenvijfde van de wereldwijd productie van uranium in Afrika gedolven," aldus Somo. "Hoewel er in de komende twee jaar een verdubbeling van productie wordt verwacht, blijft het een onzekere inkomstenbron voor de toekomst. De betalingen worden immers bepaald door de uraniumwereldprijs, die snel kan fluctueren. De belangrijkste inkomsten voor de Afrikaanse landen komen uit winstbelasting en royalties."

Gemiddeld omvatten de inkomsten voor de onderzochte landen over de voorbije vijf jaar amper 17 procent van de waarde van het verkochte uranium. "Gezien de onzekere inkomsten en de grote risico’s voor gezondheid, veiligheid en milieu die uranium met zich meebrengt, kunnen Afrikaanse landen beter multinationale ondernemingen aantrekken om te investeren in duurzame alternatieven zoals hernieuwbare energie," merkt Somo-onderzoeker Joseph Wilde-Ramsing op. "Bovendien dienen overheden en bedrijven ervoor te zorgen dat de inkomsten ten goede komen aan de lokale bevolking."