Schapentelers Nieuw-Zeeland tekenen in op uitstootrechten

De schapentelers in Nieuw-Zeeland reageren massaal op het aanbod van de regering om hun graaslanden met bomen te beplanten in ruil voor de toekenning van uitstootrechten. Dit jaar zouden al 30.000 hectaren graaslanden worden beplant. Dat is een bijzonder grote toename tegenover vorig jaar, toen 3.500 hectaren was beplant. De Nieuw-Zeelandse regering startte het initiatief twee jaar geleden. Daarbij worden aan de schapentelers jaarlijks 600 Nieuw-Zeelandse dollars uitstootrechten betaald per hectare die niet langer voor de schapenteelt wordt gebruikt. Dat komt overeen met een bedrag van 172 Amerikaanse dollar.

"Het systeem is een aantrekkelijk alternatief voor de schapentelers, die decennia werden geconfronteerd met dalende wolprijzen, droogtes en landconcurrentie van de veeteelt en de houtindustrie," merkt Neil Walker, een bosbeheerder uit de Taranaki-regio in Nieuw Zeeland, op tegenover het persbureau Bloomberg. "Wanneer een economische sector in verval raakt, moet er bekeken worden welke opties er nog beschikbaar zijn. Het omvormen van schapenboerderijen tot bosgebieden heeft een zinvolle economische basis." De schapenteelt is in Nieuw-Zeeland al langere tijd op de terugweg. Dertig jaar geleden waren er in Nieuw-Zeeland nog ongeveer 70 miljoen schapen. Dat is nu echter terugvallen tot een populatie van 40 miljoen dieren.

Volgens een aantal critici is de omschakeling naar uitstootrechten voor Nieuw-Zeeland, de grootste exporteur van schapenvlees ter wereld, echter te bruusk. Nieuw-Zeeland wil het systeem van uitstootrechten tegen het midden van het decennium nog verder uitbreiden. Dan zullen ook landbouwers moeten betalen voor de emissies van broeikasgassen door koeien en schapen. De Federated Farmers of New Zealand zijn grote tegenstanders van het systeem, zeker nadat bleek dat Australië gelijkaardige maatregelen heeft opgeschort. De organisatie stelt dat buiten Europa alleen Nieuw-Zeeland een nationaal systeem van emissierechten hanteert.