Geloofsovertuiging arts speelt heeft impact op behandeling

Atheïstische of agnostische artsen zijn bijna twee keer zo snel geneigd om het beëindigen van het leven van terminale patiënten te helpen versnellen dan hun gelovige collega's. Dat is de conclusie van een onderzoek van het Centre for Health Sciences en de London School of Medicine and Dentistry in Groot-Brittannië. Onderzoeksleider Clive Seale merkt op dat het geloof van artsen de behandeling van terminale patiënten beïnvloedt. Hij voegt er aan toe dat gelovige artsen minder gewag maken van tussenkomsten die het leven van de patiënten zouden verkorten, zoals het stopzetten van levens-ondersteunende behandelingen. Wanneer gelovige artsen dergelijke beslissingen toch nemen, zijn ze echter ook minder geneigd om dat met de patiënt te bespreken.

In tegenstelling tot een Amerikaans onderzoek, bleken in Groot-Brittannië huisartsen niet meer geneigd zijn om zich gelovig te noemen dan andere collega's. Wel bleken blanke artsen het minst gewag te maken van een geloofsovertuiging en bleken ze bovendien ook de grootste voorstanders te zijn van wetsveranderingen die artsen zouden toelaten om deel te nemen aan euthanasie. Op uitzondering van blanke en Aziatische artsen bleken de meeste andere collega's zich tegen euthanasie op te stellen. Ook artsen uit de palliatieve zorg verzetten tegen hulp bij euthanasie. De onderzoekers stellen dat overtuigd niet-gelovige artsen sneller geneigd waren om verdoving te integreren in de behandeling van stervende patiënten en twee keer zo snel beslissingen nemen om het levenseinde te versnellen.

Clive Seale merkt op dat artsen, al dan niet gelovig, grotere inspanningen zouden moeten doen om te onderzoeken in welke mate hun persoonlijke percepties de interacties met de patiënt en hun algemene behandeling-beslissing kan beïnvloeden. "Artsen en patiënten zouden zich ervan bewust moeten zijn dat het geloof en de waarden van de gezondheidswerker een impact kan hebben op de behandeling rond het levenseinde," merkt hij op. Sean Morrison, directeur van het Amerikaanse National Palliative Care Research Center, bevestig dat de persoonlijke percepties van de behandelende geneesheer een rol speelt. Artsen moeten zich daarvan volgens hem bewust zijn en ervoor zorgen dat deze percepties niet in conflict komen met de belangen van de patiënt.