Bebossing helpt niet klimaatopwarming te bestrijden

Het bebouwen van landbouwgronden of marginale gebieden met bossen zal deze eeuw weinig bijdragen aan de strijd tegen de klimaatverandering. Dat is de conclusie van een rapport van de onderzoekers Vivek Arora van de University of Victoria in British Columbia en Alvaro Montenegro van St. Francis Xavier University in Nova Scotia. Er wordt aan toegevoegd dat het aanplanten van bossen in tropische gebieden ook drie keer meer resultaat zou opleveren dan in noordelijke en gematigde gebieden. Er wordt wel opgemerkt dat bebossing andere voordelen oplevert.

Het aanplanten van nieuwe bossen wordt door het Kyoto Protocol van de Verenigde Naties aanbevolen, waarbij vooral gehoopt wordt dat die gebieden door het proces van fotosynthese meer koolstofdioxide uit de atmosfeer zouden kunnen halen. De onderzoekers merken echter op dat zelfs een massale aanplant van bossen slechts een beperkte impact zal hebben op de opvang van broeikasgassen. Dat heeft in de eerste plaats te maken met het feit dat het decennia duurt voor de bossen natuur worden, terwijl koolstofdioxide voor eeuwen in de atmosfeer blijft.

Een tweede reden is echter dat bossen donkerder zijn dan landbouwgronden en dus meer zonnewarmte opslorpen, wat uiteindelijk mogelijk tot een netto-opwarming van het klimaat zou kunnen leiden. De onderzoekers voeren aan dat volgens een aantal modellen de temperatuur tegen het einde van de eenentwintigste eeuw met 3 graden Celsius zal zijn gestegen tegenover het midden van de negentiende eeuw. Indien alle landbouwgronden van de wereld met bossen zouden worden beplant, zou dat slechts een afkoeling met 0,45 graden opleveren.

Bebossing is volgens de onderzoekers geen alternatief voor het afbouwen van de uitstoot van broeikasgassen.