Amerikaanse autobouwers waren slechte boekhouders

De drie grote Amerikaanse autobouwers Ford, General Motors en Chrysler waren zo gedreven door winsten op korte termijn dat ze voorbij gingen aan de meest eenvoudige boekhoudkundige basisregels die hen hadden kunnen beschermen tegen beslissingen die op lange termijn tot nefaste gevolgen zouden leiden. Dat is de conclusie van een onderzoek van wetenschappers aan de Michigan State University en de Universiteit Maastricht. De onderzoekers voeren aan dat de constructeurs moeten vermijden in dezelfde omstandigheden nog eens in dezelfde val te trappen.

Opgemerkt wordt dat de autobouwers veel meer wagens bouwden dan ze nodig hadden, terwijl ze evenmin rekening hielden met de kosten van de overcapaciteit en de schade die de overproductie aan hun reputatie zou veroorzaken. "Het is verbazend dat de Amerikaanse autobouwers zelfs niet de fundamentele regels toepasten die elke student bij de eerste les boekhoudkunde meekrijgt," merkt Karen Sedatole, professor accountancy aan de Michigan State University, op.

"Door een overproductie konden de Amerikaanse autoproducenten bij de erkende normen voor automotive-efficiëntie beter concurreren met hun buitenlandse concurrenten," stippen de onderzoekers nog aan. "Bovendien konden ze op die manier laten uitschijnen dat hun kosten per voertuig lager lagen en hun winstmarges groter waren dan in werkelijkheid het geval was. Die praktijken zijn weliswaar aanvaardbaar voor de financiële rapportage, maar zijn het tegengestelde van een goede boekhoudkundige praktijk op beleidsniveau."

Sedatole voert nog aan dat deze strategie vaak gehanteerd wordt door bedrijven die onder druk staan van aandeelhouders om de operationele winst op te drijven en grote bonussen voor de executives tegenover het publiek willen verdedigen. Het probleem werd volgens de onderzoekers nog verhoogd door het grote verloop in de management-kaders. "Uit gesprekken bleek dat vele managers maar al te goed beseften dat deze korte termijnstrategie uiteindelijk het merkimago uiteindelijk zou beschadigen, maar het gevoel hadden de cultuur niet te kunnen veranderen," voert Sedatole nog aan.

Uiteindelijk diende de overproductie aan gereduceerde prijzen te worden verkocht, wat niet alleen veel geld kostte, maar ook een negatieve impact had op het imago.