Senioren hebben meer begeleiding nodig bij overlijden partner

De dood van een partner is altijd een tragedie, maar vooral voor senioren kan dat tot belangrijke veranderingen in de levensloop leiden. Dat is de conclusie van een onderzoek aan de University of Alberta. De Canadese onderzoekers stellen dat een overlijden voor de overblijvende partner vaak het einde betekent van het zelfstandig wonen. De rouwperiode is volgens de wetenschappers ook een sleutelmoment waarop over de verdere toekomst van de overlevende partner wordt beslist.

"Twee mensen kunnen zorg dragen voor elkaar," merkt onderzoeker Lisa Strohschein, sociologe aan de University of Alberta, op. "De twee partners kunnen de last van de huishoudelijke taken delen en de inkomstenbronnen aanbrengen die hen in staat stellen om zelfstandig te leven. Met het overlijden van een partner verandert die situatie echter fundamenteel. Vaak wordt op dat ogenblik beslist om bij familie in te trekken of naar een instelling te verhuizen. Die keuzes hebben echter een belangrijke impact op de economie van een land."

De onderzoekster merkt op dat, zeker in het kader van de vergrijzing, aan de overlevende partners begeleiding en diensten moeten worden aangeboden zodat een optimale keuze kan worden gemaakt. Strohschein heeft het daarbij op het behoud van zelfstandigheid en waardigheid, maar ook over het vermijden van een overbelasting van de maatschappelijke zorg. Het uitstellen van institutionele zorg kan volgens haar immers belangrijke besparingen opleveren.