Managing21

Een weblog rond marketing en economie

Tuesday, July 26, 2005

Betekent stad redding voor Native Canadian?

Het gaat beter met de Native Canadian. Zowel op het gebied van opleiding als tewerkstelling scoren zij veel beter dan twintig jaar geleden. Dat is volgens analisten te danken aan het onderwijs, maar ook in grote mate aan de trek naar de stad. Daar krijgen de Native Canadians immers meer kansen dan in hun reservaten.

Net zoals de Amerikaanse Indianen wordt ook de oorspronkelijke bevolking van Canada beschouwd als een vergaarbak van sociale problemen. "Men gaat er vanuit te maken te hebben met gebroken gezinnen, drugsverslaafde kinderen, gewelddadige bendes, alcoholisme en dakloosheid," merkt de krant The New York Times op.

De krant merkt echter op dat een studie van de Canadese overheid een veel genuanceerder beeld ophangt van de situatie. "Er blijkt op twintig jaar tijd een opmerkelijke verbetering ingetreden te zijn in de sociale omstandigheden van één categorie Native Canadians," aldus The New York Times. "Het gaat daarbij om groepen die zich in stedelijke omgevingen hebben gevestigd. Zij vormen al de helft van de één miljoen Native Canadians die het land telt."

In elf grote stedelijke gebieden kon vastgesteld worden dat deze bevolkingsgroep er een hogere opleidings- en tewerkstellingsniveau haalt en minder afhankelijk is geworden van sociale voorzieningen.

Het rapport erkent dat er nog altijd sociale problemen zijn en dat er een grote kloof blijft bestaan tussen de levensstandaard van de Native Canadians en de rest van de bevolking, maar er wordt aan toegevoegd dat elk signaal van verbetering van nationaal belang is. Bij deze groep is immers de helft van de bevolking jonger dan 25 jaar, een categorie die sneller groeit dan elke andere bevolkingsgroep in Canada.

Steeds meer van de Native Canadians - vooral de jongeren - trekken naar stedelijke gebieden op zoek naar mogelijkheden die niet te vinden zijn in landelijke gebieden en reservaten. "In het reservaat waren er na de school geen jobs te vinden," vertelde Glenda Muskego. Zij woonde in een Cree-reservaat, maar verhuisde naar Winnipeg om daar medisch laborante te worden.

Sam Katz, burgemeester van Winnipeg, vertelde aan de krant dat er speciale opvang voorzien moet worden voor deze inwijkelingen. "Wanneer zij uit een reservaat naar de stad komen, ondergaan zij een enorme cultuurshock," benadrukte hij. "Indien er dan geen begeleiding bestaat, is er een groot gevaar dat zij als straatmensen eindigen."

In 1981 woonden er in Winnipeg 18.000 Native Canadians. Vandaag zijn er dat 56.000, bijna tien procent van de totale stadsbevolking. "Ook hier zijn velen dakloos en komen uiteindelijk terecht in bendes en de prostitutie," geeft The New York Times toe. "Meer dan de helft van hun kinderen wonen in gezinnen met één enkele ouder."

Er kan echter een verbetering aangetoond worden. "Nog altijd verlaat 37 procent van de Native Canadians in Winnipeg voortijdig de school, maar in het begin van de jaren negentig lag hun aantal op 65 procent," wordt er opgemerkt. "Aan de universiteit van Manitoba waren vorig jaar 2.729 Native Canadians ingeschreven. In 1999 lag hun aantal op amper 1.583 eenheden. Ook in andere onderwijsvormen worden dergelijke evoluties vastgesteld."

Ook Marleen McCormick, directeur van het Center for Aboriginal Resource Development, gaf toe dat vele Native Canadians nog altijd op straat leven, onopgeleid zijn en armzalig gehuisvest zijn, maar voegt er aan toe dat er een duidelijke vooruitgang merkbaar is. "Dat heeft vooral te maken met opleiding en training," benadrukte ze.

De krant merkt op dat het beeld van Winnipeg ook in andere Canadese steden kan vastgesteld worden. "Meteen rijst opnieuw de vraag of de overheid nog verder moet investeren in reservaten of in het verder ontwikkelen van stedelijke gebieden," aldus The New York Times. "In de reservaten lijken de problemen veel scherper te zijn, terwijl in stedelijke gebieden de toekomst er veel beter uitziet."

De Canadese overheid besteedt op dit ogenblik 6 miljard dollars aan initiatieven voor Native Canadians. "Daarvan gaat 90 procent naar de reservaten, maar daar leeft slechts 30 procent van deze bevolkingsgroep," aldus de krant. "De federale investeringspolitiek is blijven steken op het niveau van een halve eeuw geleden, toen amper 7 procent van de Native Canadians in de stad woonde."

Gewaarschuwd wordt dat de huidige verbeteringen nog maar een start zijn en dat de problemen nog decennia zullen aanslepen. Maar de verhuis naar de steden heeft de Native Canadians niet alleen meer onderwijsmogelijkheden gegeven, maar ook meer kansen om een baan te vinden.

"We zitten dan echt op een splitsing van wegen," benadrukte Gary Doer, premier van Manitoba. "Ofwel leiden we deze jonge Native Canadians op, zodat ze een professionele loopbaan kunnen uitbouwen, ofwel worden ze een blok aan ons been. Indien we hen niet beter betrekken bij de economie, zullen we daar later de weerslag van ondervinden."

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home