Spreker en toehoorder kunnen daadwerkelijk identiek denken

Tijdens conversaties vertonen de hersenactiviteiten van spreken en toehoorder vaak opvallend veel gelijkenissen, vooral wanneer de twee partijen elkaar echt begrijpen. Dat is de conclusie van een onderzoek van de Princeton University. Onderzoeksleider Greg Stephens stelt dat er veel meer gelijkenissen kunnen opgemerkt worden tussen de constructie van een gesprek en het opvangen van een gesprek dan men had kunnen verwachten. Hoe meer gelijkenissen de hersenactiviteiten vertonen, hoe meer de spreker en toehoorder elkaar blijken te begrijpen. In sommige gevallen wordt bij de toehoorder zelfs een activiteit opgemerkt te kunnen worden voor dezelfde patronen worden opgetekend in de hersenen van de spreker.

Dit laatste zou volgens de onderzoekers mogelijk kunnen aantonen dat de toehoorder anticipeert op wat de spreker gaat zeggen. Greg Stephens voegt er aan toe dat gelijkaardige patronen in de hersenen van beide partijen er blijkbaar ook voor zorgen dat de toehoorder het inhoud van het gesprek beter heeft kunnen vatten. "Dat is mogelijk een aanwijzing waarom het in gesprekken tussen sommige mensen klikt en tussen anderen veel minder," voert hij aan tegenover het magazine HealthDay News. "Bij identieke hersenpatronen zou de toehoorder zijn eigen brein kunnen gebruiken om te voorspellen wat het brein van de spreker doet. Dat kan bijzonder nuttig zijn voor een echt wederzijds begrip."

Het onderzoek bouwde voort op een eerdere studie van hetzelfde team, waarbij aangetoond werd dat er gelijkenissen konden worden ontdekt tussen de hersenpatronen van mensen die naar dezelfde videoclips keken. David Poeppel, professor psychologie en neurologie aan de New York University, merkt op dat de resultaten van het onderzoek geen verrassing vormen. "Het onderzoek van de Princeton University vormt een bevestiging van de hypothese dat de taal in de hersenen bijzonder sterk is georganiseerd en bij de verschillende individuen op dezelfde manier is opgebouwd." Paul Sanberg, hersenchirurg aan het Center of Excellence for Aging and Brain Repair aan University of South Florida ziet in het onderzoek mogelijk een latere therapie voor de behandeling van communicatie-stoornissen en hersenbeschadiging.