China verliest steeds meer concurrentiekracht op goedkope arbeidsmarkt

Bangladesh wordt steeds meer een lagelonen-concurrent voor China, dat geconfronteerd wordt met een hogere arbeidskosten-structuur en daarom zijn concurrentieel voordeel aan het verliezen is. Dat zegt William Fung, managing director van het bedrijf Li & Fung uit Hongkong, textielproducent voor bedrijven zoals Wal-Mart en Liz Claiborne. Het bedrijf heeft volgens Fung het voorbije jaar zijn productie in Bangladesh met 20 procent heeft opgedreven tegenover het jaar voordien. In China daarentegen werd de productie met 5 procent teruggeschroefd. Ook landen zoals Vietnam en Cambodja worden steeds meer een concurrent voor China op het gebied van goedkope, arbeidsintensieve producten zoals kledij, speelgoed en eenvoudige elektronica die geen grote vakkennis vereist en ongevoelig is voor onbetrouwbare elektriciteitsnetwerken en transportsystemen.

"China was lange tijd het atelier voor de hele wereld, maar verliest stilaan werk aan landen zoals Bangladesh, Vietnam en Cambodja," voert de Amerikaanse krant The Washington Post aan. "Dat fenomeen naar armere landen was al aan de gang voordat in China sociale onlusten uiteindelijk leidden tot hogere lonen en het nieuwe Chinese monetaire beleid aanleiding gaf tot hogere Chinese exportkosten. Experts verwachten nu echter dat de migratie van goedkope arbeid van China naar andere landen zal versnellen. Hoewel ook in Bangladesh en andere ontwikkelingslanden door de arbeiders hogere lonen worden gevraagd, verdienen zij nog altijd veel minder dan hun Chinese collega's. Bangladesh heeft de laagste lonen uit de internationale kledingsector. Een bedrag van 64 dollar per maand is daar relatief hoog, maar in Chinese kustgebieden wordt 117 dollar tot 147 dollar per maand betaald."

"Chinese fabrikanten van kleding in schoenen beginnen in moeilijkheden te raken," merkt Barry Eichengreen, professor economie en politiek aan de University of California, op. "In Azië en Centraal-Amerika zijn er heel wat landen die deze leemtes willen opvangen." Er wordt echter aan toegevoegd dat weinige landen kunnen optornen tegen de productie-capaciteit van China, dat bovendien ook gemakkelijker in staat is om goedkope leningen en andere tegemoetkomingen aan te bieden." Er wordt aan toegevoegd dat in China nog slechts 8 procent van de bevolking analfabeet is, terwijl dat in Bangladesh nog altijd 45 procent bedraagt. Dat leidt er volgens het Center for Policy Dialogue toe dat arbeiders in Bangladesh vier keer minder productief zijn dan hun Chinese collega's.